(O twórczości poetyckiej JSK, część trzecia) Zadziwiająca jest umiejętność JSK w przywdziewaniu masek polskich poetów różnych epok literackich; w jego wierszach znajdziemy echa poezji średniowiecznej, barokowej, renesansowej, ale szczególnie upodobał sobie Młodą Polskę i wiersze Skamandrytów, choć nieobcy mu jest też wiersz biały, tzw. „rózewiczowski”. Mógłby nasz poeta śmiało paradować po Krakowie w czarnym kapeluszu i takiejże pelerynie jako kolega Tetmajera czy Przybyszewskiego a zwłaszcza Leopolda […]